[00345]

[00344]

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Routledge (2016), αξιολόγησε χώρες ως προς την ικανότητα των πολιτών τους να διαβάζουν και να γράφουν.

Η ιεράρχηση των χωρών βασίστηκε σε πέντε κατηγορίες που λειτουργούν ως δείκτες: εισερχόμενα και εξερχόμενα εκπαίδευσης, βιβλιοθήκες, εφημερίδες, διαθεσιμότητα υπολογιστών.

Η Ελλάδα βρίσκεται στη θέση 40.

[00343]

Στη γωνία δύο δρόμων στην πόλη Athens της πολιτείας Georgia των ΗΠΑ, βρίσκεται ένα δέντρο, μια βελανιδιά συγκεκριμένα, που αποκαλείται «ο γιός του δέντρου που άνηκε στον εαυτό του».

Περίεργο όνομα για βελανιδιά, φανταζόμαστε θα συμφωνείτε. Ας δούμε την ιστορία απ’ την αρχή…

Ο William Jackson, μέλος σημαντικής πολιτικής οικογένειας των ΗΠΑ, αγαπούσε πολύ μια γριά βελανιδιά που ζούσε κοντά στο σπίτι του. Κάπου λοιπόν, μεταξύ του 1820 και του 1832, από την επιθυμία του να την προστατέψει, έφτιαξε μια επίσημη πράξη ιδιοκτησίας του δέντρου και περιοχής εδάφους γύρω από το κορμό του, ακτίνας 2,5 μέτρων. Την επίσημη πράξη αυτή πρέπει να πήγε να τη δώσει ο William στο καταχαρούμενο δέντρο, αλλά καθώς το δέντρο, όπως γνωρίζουμε, δεν έχει χέρια, δεν μπόρεσε να την πάρει και ο William πρέπει να την έδωσε κάπου αλλού να την φυλάξουν για ασφάλεια, αλλά αυτή χάθηκε.

Πέραν των προφορικών παραδόσεων, η πρώτη γραπτή αναφορά της ιστορίας υπάρχει στο άρθρο με τίτλο ‘Deeded to Itself’ στο περιοδικό Athens Weekly Banner, στις 12 Αυγούστου 1890.

Άρα, ακόμα και αν πράγματι συνέβη, η ιδιοκτησία δεν μπορούσε να ισχύει γιατί το δέντρο δεν είχε τη ‘νομική ικανότητα να το παραλάβει’. Ξεπερνώντας όμως αυτές τις μάλλον τεχνικές λεπτομέρειες, η ιδιοκτησία αναγνωρίστηκε από τους ανθρώπους της περιοχής και ήταν δηλωμένη θέση της τοπικής κυβέρνησης ότι το δέντρο πράγματι άνηκε στον εαυτό του.

Το 1906 μάλιστα μαζί με τη φροντίδα που του έδωσαν ενάντια στη διάβρωση του εδάφους που είχε συμβεί γύρω από τις ρίζες του, ο George F. Peabody, των γνωστών βραβείων, πλήρωσε για μια γρανιτένια περίφραξη γύρω από το 30 μέτρων σε ύψος δέντρο και μια γρανιτένια επιγραφή που επιβιώνει μέχρι σήμερα και γράφει ένα συντετμημένο απόσπασμα της πραγματικής ή φανταστικής πράξης:

for and in consideration
of the great love I bear
this tree and the great desire
I have for its protection
for all time I convey entire
possession of itself and
all land within eight feet
of the tree on all sides

Παρά τις προσπάθειες όμως και τη φροντίδα, η γριά βελανιδιά υπέστη σοβαρή ζημιά τον επόμενο χρόνο από μια χιονοθύελλα και άρχισε να σαπίζει και να αδυνατίζει, ώσπου ένα βροχερό βράδυ του Οκτωβρίου του 1942 κατέρρευσε και απόθανε. Μετά από λίγα χρόνια, το 1946, αφού πήραν τη σορό του, οι κάτοικοι κινητοποιήθηκαν για να αντικαταστήσουν το δέντρο με το γιό του, δηλ. ένα δεντράκι που είχε φυτρώσει από ένα βελανίδι του αρχικού δέντρου.

Το δεντράκι αυτό επιβίωσε και μεγάλωσε και τώρα είναι πάνω από 15 μέτρα ψηλό. Ψηλό σαν βελανιδιά.

Δείτε το πώς είναι τώρα!