[00625]

Ο Αρίστιππος ο Κυρηναίος, ζούσε με πολυτέλεια στην αυλή του Διονύσιου των Συρακουσών, τον οποίο κολάκευε. Μια μέρα συνάντησε τον Διογένη τον Κυνικό, ο οποίος έπλενε λάχανα για να φάει και τον κορόιδεψε. Ο Διογένης δεν του πέταξε ένα λάχανο στο κεφάλι, αλλά του είπε: «Αν μάθαινες να τρως αυτά τα λάχανα, δεν θα ‘σουν σκλάβος στο παλάτι του τυράννου».
Σε αυτό ο Αρίστιππος του απάντησε: «Και εσύ, αν είχες μάθει πώς να συμπεριφέρεσαι ανάμεσα σε ανθρώπους, δεν θα έπλενες λάχανα.»

Ναι, άλλα ήθη και έθιμα τότε. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί ο Αρίστιππος του είπε ότι έπλενε λάχανα επειδή δεν συμπεριφερόταν σωστά. Δεν είναι κακό να πλένεις ένα λάχανο. Κανένας σήμερα δεν θα έλεγε: Πλένεις λάχανο, καλά να πάθεις, δεν έχεις φίλους. Ίσως γιατί ο Αρίστιππος το θεωρούσε τόσο υποτιμητικό. Ήταν εποχή που υπήρχαν σκλάβοι για αυτές τις δουλειές. Ήταν και ιδρυτής της Ηδονιστικής Σχολής, ας μην ξεχνάμε. Ίσως δεν θα περιμέναμε το hedonismbot από το Futurama να πλένει λάχανα, εκτός αν ήταν μέρος ενός ευρύτερου …παιχνιδιού.

Την αναφέρουμε αυτήν την ιστορία γιατί έτσι μας τη μεταφέρει ο Διογένης Λαέρτιος στους Βίους Φιλοσόφων, στο κεφάλαιο που αναφέρεται στον Αρίστιππο [68]. Συχνά όμως αυτή η ιστορία μας επιστρέφει με παραλλαγές, που συχνά περιλαμβάνουν μοναχούς και γκουρού ή και businesspersons. Ίσως γιατί θέλουν να περάσουν το μήνυμα ότι αυτοί οι άνθρωποι κατέχουν μια σοφία, λόγω της ιδιότητάς τους, που δεν έχουμε εμείς, αλλά αυτό δεν είναι σωστό, σοφία μπορεί να έχουμε όλοι ανεξαρτήτως της ιδιότητας μας ή τρόπου ζωής ή ένδυσης. Μοναχός δεν είναι απαραίτητα σοφός. Έχει ακουστεί μοναχός να λέει ότι μια μέρα του εμφανίστηκε η Παναγιά για του πει ότι τα δικά του ήταν τα καλύτερα κόλυβα που είχε φάει. Δεν είναι σοφία αυτό.

[00624]

Δύο ελέφαντες ταξίδευαν μαζί. Όταν έφτασαν σε ένα ποτάμι, είδαν ένα νέο γάιδαρο ανήσυχο να κοιτά το ποτάμι. Όταν τους είδε, τους ρώτησε εάν μπορούν να τον κουβαλήσουν στην απέναντι όχθη, διότι φοβόταν ότι θα πνιγεί.

Ο ένας ελέφαντας δίστασε, μιας και απαγορευόταν τότε σε ελέφαντες να αγγίζουν γάιδαρους. Ο άλλος όμως χωρίς δισταγμό, ανέβασε το γάιδαρο στους ώμους του και τον πέρασε απέναντι.
Καθώς συνέχιζαν το ταξίδι τους, ο πρώτος ελέφαντας δεν σταματούσε να επιπλήττει τον δεύτερο που κουβάλησε τον γάιδαρο.

Μέχρι που τέλος ο δεύτερος δεν άντεξε άλλο και του αποκρίθηκε «αδελφέ μου, εγώ τον κουβάλησα για λίγα λεπτά, μα εσύ τον κουβαλάς ακόμα».

[00621]

Στους Παραολυμπιακούς του 2000, που έγιναν στο Σίδνεϊ, η ισπανική ομάδα συμμετείχε στο άθλημα «Καλασθοσφαίριση (με αθλητές) διανοητικής αναπηρίας» με 10 από τους 12 αθλητές της να μην έχουν καμία διανοητική αναπηρία, απλώς να προσποιούνται ότι έχουν.

Κέρδισαν το χρυσό μετάλλιο.

 

[00619]

Στη φωτογραφία απεικονίζεται ένα ‘penny sit-up’.

Ήταν ένα καταφύγιο αστέγων του κεντρικού Λονδίνου στη Βικτωριανή εποχή. Με αντάλλαγμα μιας πένας (penny, 1/100 της λίρας) οι άνθρωποι μπορούσαν να καθίσουν σε ένα παγκάκι σε ένα σχετικά ζεστό χώρο όλη τη νύχτα, αλλά δεν μπορούσαν να ξαπλώσουν ούτε να κοιμηθούν!

Salvation Army homeless clients at Blackfriars circa 1900

Αν ήθελες να κοιμηθείς, μπορούσες να πας σε ένα καταφύγιο όπου είχαν τα λεγόμενα ‘four penny coffins’.

These rows of “coffins” were the men’s sleeping quarters in London’s Burne Street hostel. Circa 1900

Στο δρόμο ή στα πάρκα δεν μπορούσες να κοιμηθείς γιατί ήταν παράνομο σύμφωνα με τους αυστηρούς νόμους της εποχής, ‘moving on laws’.

[00618]

8th grader σημαίνει διαφορετικά πράγματα, συνήθως όμως αναφερόμαστε σε μαθητές/τριες 13-14 ετών, δηλ. στα δικά μας πλαίσια ας πούμε Β’ Γυμνασίου, μπορεί και Α’ μπορεί και Γ’.
Σε αυτή τη σελίδα, δημοσίευσαν ένα τεστ που έπρεπε να περάσουν οι 8th graders του 1912 στην Bullitt County της Πολιτείας του Κεντάκι των ΗΠΑ.

http://www.bullittcountyhistory.com/bchistory/schoolexam1912.html
Θα το περνούσαμε; Μάλλον ναι, αλλά δύσκολα… πολύ δύσκολα…